Tarık Tufan - Hayal Meyal Kitap Tanıtımı ve Yorumu I BCP

 

İsim: Hayal Meyal

Yazar: Tarık Tufan

Tür: Dram

Sayfa: 128

Tarih: 2020

Özet: 

Ölümcül bir hastalığa yakalandığını öğrenip dünyası kararan bir gencin eski mahallesine dönmesini konu alıyor. Mahalleden güle oynaya çıkmış değil, o yüzden yeniden geride bıraktığı bu insanların arasına dönmesinin de bir gerginliği var, orada özel bir kadın da var. 

BCP'nin Mayıs ayı teması dram, tarihi, gotik ve İrlanda idi. Ben de dram türünden katılmış bulundum. Aslında İtalyan klasiği Bisiklet Hırsızları'nı yazacaktım sonra tevafuken bu kitabı okuyunca sıcağı sıcağına yazayım dedim.

Yorum

İlk defa Tarık Tufan kitabı okudum. Sanırım Şanzelize Düğün Salonu daha güzelmiş o yüzden onu da okuyacağım. Üslüp açısından oldukça açık, akıcı, ortalamaydı. Hikaye çok derin değildi ve ben de dram pek sevmediğim için oturup karakterle ağlayacak kadar derine dalmak istemedim hehe. 

Yazar senaristmiş. Bunu uzun diyaloglarından anlayabiliyoruz çünkü bazen konuşanın nasıl konuşup ne hissettiğini, nasıl göründüğünü vermeden peş peşe diyaloglar koymuş oluyor. Ama bu genel olarak sürekli karşımıza çıkan bir hata değil, birkaç yerde acaba bu söz nasıl bir ifadeyle söylenmişti, karakter burada tam olarak ne hissetti diye düşündürdü, o kadar. 

Altı çizilecek satırlar vardı. Ölümün geldiğini öğrenen bir insanın duygu durumu iyi yansıtılmıştı. Tek farkla ki ben öğrensem hemen ibadete yönelirdim bu eleman "Allah'ım bana şifa ver." bile demedi :D Ben de bu vesileyle ölüm üzerine biraz daha düşünmüş bulundum. Düşünmek lazım ya. Twitter'da bir hesap takip ediyordum. Her gün aynı cümleyi paylaşan ve şaşırtıcı şekilde takipçileri çok olan hesaplardan biri: Death Reminder (Ölüm Hatırlatıcısı). Günlük paylaşımı da şuydu: You will die someday (Bir gün öleceksin). :D Boş boş sayfa kaydırırken denk gelince kendime çeki düzen verdiğim olurdu.

Neyse, kitaba dönelim. Sonda şaşırtıcı bir gelişme yaşandı. Bu vesileyle pek şaşırmadan okuduğum bütün bir kitabı yeniden sorgulamama sebep oldu. 

Genel olarak kitaba gelen yorumlar ve puanlar yüksek. Ama ben biraz cimri olabilirim...

Puanım: 6/10

Bu kitap bana gelen ilk blogger hediyesiydi! Oleeey! Duygu'nun Mekanı'nın sevgili sahibesi göndermişti. Tarık Tufan en sevdiği yazarlardan biriymiş. O yüzden kitaba onun yorumunu okuyup daha pozitif fikirler duymak isterseniz buyurun buradan şöyle. 

Hediye hareketine puanım yıldızlı 10✨ ve bolca kalp 💞💞💞

Alıntılar:

Bize olanaksız gelen onlarca şey başkalarının günlük hayatının bir parçası değil mi?

*

Ne kadar garip! Bütün insanlar öleceğini bildiği halde mutlu olmayı becerebiliyorlar. Ama ölüm tarihi ile ilgili bir zaman diliminden söz edildiği anda bir daha o mutluluğu yakalamanın imkanı yok. 

İnsanın beş dakika içinde ölebilme ihtimali olsa da o süre içinde mutlu olmayı sürdürebilir. Yeter ki hiç bilmesin öleceğini! Ama on sene sonra bile öleceğini öğrendiğinde durum değişiyor. 

*

Ölüm duygusu insanın tercihlerini bir anda nasıl da anlamsızlaştırıyor.

*

İnsan denen varlığın alışamayacağı hiçbir durum, hiçbir olay yok yeryüzünde.

*

Annelerin kendi elleriyle çocuklarının sevdiği yemekleri yapması gibi bir hediyeden, hoş geldinden daha güzel ne hayal edilebilir. 

(Bu belki bir aydır aile evinden ve annemden ayrı yaşamaya başladığım için bana daha anlamlı geldi :)

*

Allah sevdiği kula azap etmez. Ona sıkıntı verir ve sabrettirir.