Sille Gezisi 🗻⛪🏞️

Cümleten selamün aleyküm blog cemaati :)

Doktoramın birinci dönemi, ve yüksek tezimin düzeltmeleri bitti (sayılır?). Ehliyet sınavından da bir güzel kalmışım :D Başka ne derdim vardı? Belki de bu kadar, geçen cumartesi 23.59'a varmadan son ödevi de gönderip bütün ödevlerimden kurtuldum, elhamdülillah. Ve seneler sonra ilk defa ödevsiz bir zaman dilimine girmiş bulundum. Kafam rahatladı. Pazarına da Sille gezisi planlamıştık blog arkadaşımız Duygu ve kardeşimle, kutlama olur bir tatil yaparım diyerekten. Öyle de oldu. Çok iyi geldi. Pilimiz bitmiş şekilde kendimizi evlere attık ama değdi. Duygu yazısını hemen yazdı zaten, ben o kadar çalışkan olmadığım için vurdum kafayı yattım :D Şimdiye anca geliyorum. 

Açıkçası ben Sille'yi sadece mağara falan sanıyordum peri bacaları gibi. Çünkü kardeşim çocukken okulla gitmişti de dağlara oyulmuş Kilistra kentini anlatıyordu bize. Meğer aynı yer değilmiş, o Meram'a bağlı, bu Selçuklu'ya. Ama mağara kısmı benziyor. Tee Kapadokya'ya kadar benzer coğrafya hakkat. Sille'nin barajı ve çayı var. Çayın kenarına kurulmuş bir şehir. Rum Hristiyanlarının şehri. Yazık mübadele ile Bulgaristan'a sürülünce ahali, biri tepeden biri yerden birbirini izleyen şapel ile kilise cemaatsiz kalmış. Adamlar geri döneriz diye giderken mini bir piyano gibi olan orgunu burada emanet bırakmışlar misal, ağır çünkü taşıyamazlar. Sonra dönememişler tabi. Kilisede sergileniyordu. Zaten ilahiler çalınan bir orgmuş ait olduğu yerde, sadece sahibi yok. Aa kilise cihan harbinde sıhhiye olarak kullanılmış, tabelası da kilisede sergileniyor. Kilisenin de minberi varmış, şok. Bölgenin en büyük dini liderine de bir makam eklemişler, despot diyorlarmış adama. O da şok. İkonalar çok güzeldi. Şapeli takan olmamış, it kopuk soyguncular dadanmış, yarısından fazlası yıkılmış bizim zamana gelene kadar. Sonra 2014'te belediye restore etmiş de etrafı mezarlıkla çevrili diye Zaman kavramına adamış. Fikir olarak ödül almış, hak eder, sevimli bir yapı. Cemaatin dindar ve cefakar teyzeleri şapelde duadan sonra süt sağdıklarında daha bereketlendiğine inandıkları için Süt Şapeli imiş adı. İki yapıda da rehber vardı, anlattı sağolsun, keyifliydi dinlemesi. 

Sille'nin camiisi 18. yya atfediliyor. Çay'ın dibinde diye çay camii. Nehir olan. Ama şapeli süt, camisi çay bir sevimli yer işte. Camiinin sütünlar tavan, kadın kısmısı, balkonu falan hep koyu kahve ahşap. Çok huzurlu. Tarihi kısımlar, taş binalar beni daha çok çekti. Çayın dibinde taş bir ilkokul var, ağa dizisi konağı gibi, orada okuyasım geldi. Yeni bir yapı kompleksi var, ne olacak merak ediyorum. Biz turistlerin takılabileceği bir yer olur umuyorum. He, çayın önünde restoranlar, kafeler ve hediyelik eşyacılar var. Ege dizisi gibi hissettiriyor. Yazın ağaçları, yeşilliği yoktu ama gene de canlıydı. Baharda ne biçim olur 🌸 

Sonra Duygu'yla kardeşimin Şeytan Köprüsü'ne gidelim deyip durdukları bir yere gittik. İki eleman vardı fotoğrafı bozan, bizden sonra bile oradaydılar o yüzden yeterince salak saçma davranamadım kfsjdfdskf ama tırmanması keyifliydi, dağ keçisi gibi hissettim :D çok az akan bir suyu vardı, zar zor taşları ıslatıyor yani, ama küresel ısınıp yok olmadan gelip suyundan içtim. Hediyelik eşyacılrdan başucu sürehisi yaparım diye bir testi ve bardağı aldım küçük. Testimden içtiğim suyla köprünün suyunu önüme koy, testiyi köprünün suyu sanarım o derece dalından hissettiriyor, maşallah. Ne keyifli, egzotik bir hismiş testi suyu içmek. Ben de güneş altında kazma sallasam, sonra yavuklum testide su, ekmek soğan falan getirse cennette hissederim. Bebeyimin fotoğrafını koyacağım, nazar ederseniz mecbur gene Sille'ye gidip alırım o derece sevdim. Ama testiyi doldurdun mu içeceksin ya da altında bir tabağı olacak. Çünkü gözenekli yapıda olduğu için günde bir tatlı veya yemek kaşığı kadar su damlıyor diyebiliriz dibine. Yıkanınca hemen kuruyor ama içinde su varsa hep nemli, fotodan anlarsınız, bardak kuru testi ıslak. Hadi hepimiz testiden su içelim! Satıcı sabunla yıkamayın dedi, haklı olarak. Suyu hemen yutup kuruyan eleman sabunu da iç eder. 

Neyse en son Sille barajına gittik. İstanbul'a, Boğaz'ına Haliç'ine ve Marmara Denizi'ne hasret kalan ben nihayet su gördüm, şükür. Ördekler vardı bir sürü. Uykudaydı kimi, ne tuhaf uyuyorlar. Çoğu bağırıp çağırıyordu, güzelliklerine ters bir sesleri var, eh tabi her bir şeyleri de güzel olmayıversin canım. Ve bir de mangal vardı, milletin yaptığı. Bir dahakine mangalsız gitmeyelim :)

Hediyelik eşyacılardan aldığım şeyleri takıp takıştırıp fotoğraf çektim, şey gibi oldu; Truva'yı kazma izni alıp hazineleri bulup kaçan sonra da karısına takıştırıp fotoğrafını Abdülhamid'e atan adamın karısı :D

Sevgiler saygılar efenim.

Kesinlikle bu kadar fotoğrafa ihtiyaç yoktu ama buraya atılan şey kalıcı olur gibi geldi, depo olarak kullancam :)